Paddestoelen in de Morvan

De herfst is de tijd van het jaar dat de platteland bewoners in Frankrijk het behoorlijk op de zenuwen krijgen. Ze trekken massaal het bos in. De één om te jagen op wild de ander om te jagen op paddestoelen.
Zo ook mijn schoonfamilie. Gelukkig zijn zij niet van het wild-type maar van het paddestoelen-type.
Ik mag ook graag op paddestoelenjacht, niet om te eten, maar om een foto’tje van te maken.

In landen als Frankrijk, Italië en Duitsland worden veel soorten verzameld om te eten. Daar leren de mensen van vader op zoon en van moeder op dochter welke soorten eetbaar zijn en welke giftig. Er zijn maar enkele soorten gevaarlijk en alleen als je ze eet. Er is maar één soort die algemeen dodelijk is.

Mijn schoonvader komt uit de stad, mijn schoonmoeder komt van het platteland. Moeders weet alle eetbare uit haar hoofd. Schoonpappa moet vaak nog even de vele boekjes raadplegen. Dit geeft iedere keer weer grappige huiselijke tafrelen, soms tegen de ruzie aan.
In het Nationaal Parc du Morvan heeft iedere bewoner het recht een aantal kilo’s aan paddestoelen per jaar te plukken (een plaatstelijke regel).

Ik jaag alleen met de fotocamera en heb zo geen last van de giftigheid. Wel moet ik opletten dat ik niet de mooie exemplaren aan schoonmoeders laat zien. Ze plukt ze net niet onder mijn lens vandaan.

Mijn foto’s zijn hier te zien.

Het topje van de ijsberg: dat zijn eigenlijk paddestoelen. Wat wij paddestoel noemen is grotendeels alleen het zichtbare deel van een plant die zich ver onder de grond (of in de gastheer) bevindt. Wat zichtbaar is, is het deel dat de voortplanting moet verzorgen: het sporendragende vruchtlichaam.  Zwammen of paddestoelen zijn zeer nuttige onderdelen van de natuur. Zij verzorgen de afbraak van o.a. dode houtige delen zodat de daarin opgeslagen voedingsstoffen weer ter beschikking komen van de natuur. Alleen al daarom zou je van de in de vrije natuur levende zwammen af moeten blijven. En er is nog een belangrijk argument om geen paddestoelen te plukken: sommige soorten zijn zeer giftig en lijken heel sterk op wel eetbare broertjes. Alle paddestoelensoorten worden steeds meer bedreigd en steeds zeldzamer. De paddestoelensoorten zijn namelijk uiterst gevoelig voor veranderingen in hun milieu: uitlaatgassen, bestrijdingsmiddelen, gebrek aan diversiteit in de begroeiing van het bos en het verlies aan natuurgebieden zijn belangrijke oorzaken van het zeldzaam worden.